Een beetje vreemd maar wel lekker

Deze weken ben ik met een dubbel gevoel ingegaan; ondanks dat ik het ontzettend goed naar mijn zin heb gehad bij Hilton, zijn de laatste loodjes toch altijd het zwaarst. Nog maar 2 weken hoefde ik te werken, maar ineens was ik er klaar mee dat ik netjes van 9 tot 5 op kantoor moest zitten, hard moest werken en dan 0.0 betaald kreeg! Dan probeer je in het restaurant een beetje bij te beunen, worden je shifts constant gecanceld omdat het te rustig is. Maar de 'silver lining' van dit verhaal is dan wel weer een geheel onverwachtse, maar reuze gezellige vrijdag avond met collega's van kantoor. Een meid van reserveringen gaat voor altijd naar Europa (die is gek?!) en er was een afscheidsborrel georganiseerd. Normaal gesproken een verplicht nummertje met allemaal serieuze kantoor klerken, zou je denken! Maar dit keer niet! Ik kwam twee uur later aan omdat ik tussendoor even was gaan tennissen, en de serieuze kantoor klerken hadden een voorsprongetje opgebouwd, wat hen dan ook ineens in gezellige mensen veranderde! Heel vervelend! Goed opgevoed als altijd haalde ik mijn achterstand redelijk snel in en hebben we ontzettend veel gelachen, gedanst en gedronken. Heerlijk vind ik dat, om serieuze mensen helemaal uit hun plaat te zien gaan en dan maandag weer netjes op kantoor verschijnen alsof er niks aan de hand is. HAHA!

Dan was het moment daar: mijn laatste officiële werkdag bij Hilton was een feit! Vrijdag 4 juli. Mijn manager was alleen deze week weg van kantoor, dus het echte afscheid moet nog komen. Ik ga nog 2 weken langer de kantoortruus uithangen, want er moeten ook stage opdrachten ingeleverd worden op school! Over 2 weken op vrijdag organiseer ik dus een afscheidsborrel, hopelijk wordt ie net zo gezellig als de vorige!

Goed, nu dan de belangrijke zaken.. Het WK! Tjonge, jonge! Ik heb er slapeloze nachten van, letterlijk dan. Zit ik dan, om 2 uur 's nachts in het casino met een bakkie pleur naar het grote scherm te turen.. Alle Nederlanders in de Gold Coast verzamelen zich daar om van de wedstrijden te genieten. Maar de volgende ochtend op kantoor is het dan weer ietsje minder genieten. Morgen ochtend vroeg ben ik weer van de partij! Gelukkig op een zondag, dat ik ideaal. HUP HOLLAND HUP!

En dan nu de mooiste belevenis van de afgelopen twee weken. Bella, een collega van Front Office en inmiddels een goede vriendin, heeft me meegenomen naar de BUSH om te jagen! Zij heeft daar familie wonen en gaat af en toe terug naar de God F#cking Middle of Nowhere om wilde zwijnen, kangoeroes, walibi's, hazen, en vossen te schieten! Wat een ervaring, niet normaal. Vrijdag na mijn laatste werkdag werd ik opgepikt van kantoor. Op de achterbank was nog net een plekje voor me vrij gehouden - de rest van de bank was gevuld met Bella en 2 cartons Rum & Coke. De mannen zaten voorin, dat waren namelijk de chauffeurs van de avond! Dus de dames konden lekker die 5 uur lang rum wegtikken, terwijl de mannen met een blikje red bull zich op de weg concentreerden. Tja, iemand moet het doen, toch? Maar wat een omgeving daar zeg. Het zijn gewoon alleen maar boeren die daar wonen met zoveel grond dat ze het amper kunnen onderhouden zonder alle buitenlandse mensen die komen werken voor hun visum. Als je om je heen kijkt zie je alleen maar hectares land, cactus planten, mooie horizontaal groeiende bomen en gravel paden. Af en toe hopt er een kangoeroe over de 'snelweg' - een soort van slecht onderhouden N-weg - waar je dan meestal omheen, maar soms overheen rijdt. Don't worry, is allemaal heel normaal hier. OK! Die mensen wonen daar afgezonderd van de buitenwereld in slecht geïsoleerde schuren, niet te geloven. Maar ze hebben allemaal honden, dikke 4WD bakken en geweren om te jagen. Middernacht was het dan zover! 7 man in de Ute - 2 voorin in de cabine, de rest staat achterop de laadklep en houdt zich vast aan de reling. Of niet, moet je zelf weten.. Kan best een beetje hobbelen hoor, over die hectares land. Er was een groot zoeklicht op de Ute en wij stonden dus met 5 man op die laadklep om de dieren te spotten en dat licht erop te schijnen als we ze zagen. De regel: alles wat beweegt, schieten we. OK?! Dus wij die beesten spotten, de chauffeur zet vervolgens zijn wagen stil, steekt z'n gun uit het raam en schiet! Hoe cool is dat! Het is gewoon niet te beschrijven hoe dat echte Oz gevoel hierbij aanwezig is. Maar ik heb genoten!

Nu lekker thuis, een beetje moe maar voldaan. Zo meteen speelt Nederland weer, dus ik ga maar gauw een paar uurtjes tukken. Nog 2 weken bikkelen en dan alleen maar genieten tot 14 augustus. Life's good!

XX